कथा क्रमांक ११७

*माझी शाळा माझे उपक्रम*

*🌷🌷🌷कथा🌷🌷🌷*

*📚अभ्यास कथा भाग ११७*
〰〰〰〰〰〰〰
 🌺 *अडवणूक* 🌺
=================
〰〰〰〰〰〰〰
*एक कुत्रा गोठ्यातल्या गव्हाणीत बसला असता तेथे एक भुकेला बैल गवत खायला आला. पण तो कुत्रा त्याला गवत खाऊ देईना. तो त्याच्या अंगावर भुंकू लागला. तेव्हा बैल त्याचा धिक्कार करून त्याला म्हणाला, 'अरे. क्षुद्र प्राण्या, हे गवत तूही खात नाहीस नि मलाही खाऊ देत नाहीस.तु मला असे अडवून तुला ह्या गवताचा काय फायदा होणार.त्यापेक्षा माझे पोट मला भरु दे तु असा विनाकारण मला ञास देऊ नकोस, तुझ्या या अशा वागण्यामुळे तुला सदा दारिद्रय अवस्था येईल असे.*'

*तात्पर्य: काही लोक इतक्या छोट्या  मनाचे आणि दृष्ट विचारांची  असतात की एखाद्या वस्तूचा स्वतःला उपयोग नसला तरी दुसर्‍याला त्याचा उपयोग करू न देता ती अडवून ठेवतात.चांगल्या विचारातुनच चांगली कृती घडते.म्हणून विचार चांगले ठेवा.*
*-----------------------------------*