*🌷🌷🌷कथा🌷🌷🌷*
*📚अभ्यास कथा भाग १७१*
〰〰〰〰〰〰〰 *🌺परोपकाराची भावना*🌺
=================
एकदा नकळत
मुंगी तळ्यात पडली
स्वतःला वाचविण्यासाठी
झाडाचं पान आणि कबुतराची
वाट पाहू लागली
मीच का सतत हिला वाचवावे
हा कबुतराचा अहंकार आड आला
झाडावरच बसून
असहाय मुंगीला मरताना पाहू लागला
कबुतराने मदत करावी म्हणून
मुंगी जिवाच्या आकांताने ओरडली
कबुतर आपल्याच विचारात मश्गुल
मुंगी असहायतेमुळे गतप्राण झाली
कबुतर आपल्याच गर्वात गढून गेलं पारधी येणार हेच विसरून गेलं. पारध्यानेही याच संधीचा फायदा घेत मुंगीच्या अनुपस्थितीत डाव साधला.
कबुतर आणि मुंगी दुर्दैवीपणाने गेले. झाड मात्र त्या दिवशी खूप रडले. मुंगी, कबुतर मेल्याचं दुःख होतंच .....
पण त्याहूनही *परोपकाराची भावना मेल्याचं होतं.*
अहंकार नाशाकडे नेतो तर
सेवा ही आनंदी जिवनाचे सार्थक ठरते.
*-----------------------------------*
*📝 शब्दांकन/संकलन*
No comments:
Post a Comment