*कविता - बेधुंद आसमंत* सकाळच्या प्रहरी ऊन कोवळे सृष्टी चमके झळाळूनी सारी विलोभनीय हे सौंदर्य दृश्य साठवून ठेवावे नयनातून जरी अवधीत ढगांची आली स्वारी पावसात चिंब धरती नाहली निसर्गाची ही किमया न्यारी बाग-बगीचे शेती सारी फुलली झाला बेधुंद आसमंत सारा धो धो पाऊस बरसणार आता आनंदुनी गेला सृष्टीचा नजारा तृप्त होईल वसुंधरा माता ...✍प्रमिलाताई सेनकुडे नांदेड.

No comments:

Post a Comment