*कविता - लळा ,जिव्हाळा* शब्द मज ओठांवर येऊन नयनी ओघळी अश्रूंचा धारा संवेदन भाव कोमेजून जाती का? देतोस वेदनेस थारा मी सारं मज जीवनाचे माझ्या शोधीले शब्दांतुनी तुझीया भाव मज सुकोमल जाहले लावलास तु लळा जिव्हाळा वाट पाहूनीया चांदण्याचा साज शृंगार तो गंधाळला अन् गंधाळलेल्या आसमंतात नयनमनोहर आसवांचा जाहला नेञास करारी लागे मग नजरेसमोर नजरेचा का आहेत आडवाटा ?? अन् ओसरलेल्या अश्रूतही संवेदना आहेत तुझ्या..... ➖➖➖➖➖➖➖ *प्रमिलाताई सेनकुडे नांदेड

No comments:

Post a Comment