*कविता- चिखलमाती* व्याकुळ होई भुकेने खायला अन्न मिळेना गरिबीची जाणीव कुणास का? कळेना.. कुणास हवी झोपडी भू असे निवारा घेऊनी झोप सुखाने चिखलमातीचा पसारा गो राही उपाशी वासरे चाटती पान्हा भांडे राही रिकामे घरात नसे दाना धावत्या वाटेच्या कडेला आसवे घेई विसावा झोपडीतला गरिबीला थाट स्वप्नीही नसावा.. आटती रक्त नसा नसांतून तरी कष्टतात हातपाय बलदंड बाहूतनी घाम गाळुनी श्रमतेही काया 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ *✍प्रमिलाताई सेनकुडे नांदेड.*