* कविता - मृत्युपत्र* स्वतः घेऊन स्वतः भोवती जगणे इतके सोपे नाही संपत्तीसाठी नाती तुटती वाटते तितके सोपे नाही भाऊ भावाचा वैरी इथे हत्या करण्यास तयार होतो करून ठेवलेल्या मृत्युपत्राचा लालसा त्याच्या मनात शिरतो आईवडील जिवंत असताना जिव्हाळा त्यांचा एकमेकात असतो,नंतर मात्र क्षणाक्षणाला किंकाळी अन् दहशतीचा वनवा असतो संपत्तीच्या लालसेपायी कसलीही खंत त्यांना वाटत नाही, माणूस माणसाचा जीव घेतो, ही लाज त्यांना वाटत नाही जमीन- जूमल्याचा वाद इथे साधेपणाने मिटता मिटत नाही कोर्टकचेरीची चढून पायरी मग प्रश्न लढल्याशिवाय सुटत नाही असा प्रश्न इस्टेटीचा जीवनात उभा कोणी निर्माण करू नये गरजेपुरती असावी संपत्ती जास्त हव्यास कोणी करू नये 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ *प्रमिलाताई सेनकुडे नांदेड.*