*कविता - तिरीप* तेजोमय सूर्य देतसे ऊब,उजेड आम्हांस अंधार पावुनी जाई तव सृष्टी पडे मग दृष्टीस उजाडती दाही दिशा तव आसमंत दैदिप्यमान होई पक्षीही करती किलबील सुस्वर मंजूळ गाणी गायी पाऊस पडे थोडा मोठा धरिञी भिजून जाई सोनसकाळी पडे तिरीप रवीकिरणाची असे घाई भिजलेल्या मातीत उगवेल बिजांकुराणातुन इवलेसे रोपटे पडेल सूर्यकिणांची तिरीप झाड होईल त्याचे मोठेचमोठे ➖➖➖➖➖➖➖ *✍प्रमिलाताई सेनकुडे नांदेड* *मराठीचे शिलेदार समूह*