पंढरीगाथा

*होय होय वारकरी। पाहे पाहे रे पंढरी॥*

वार म्हणजे दिवस, प्रत्येक दिवस जो वारी करतो तो वारकरी.

वारी कुठली? तर *पाहे पाहे रे पंढरी...*

पंढरीला पहाणे हीच खरी वारी व जो दररोज पंढरीला पहातो तो खरा वारकरी.

*शुद्ध परमार्थ केवळ पहाण्यात आहे हे वर्म उमजले नाही तर सर्व परमार्थ पाण्यात.*
                -  सदगुरु श्री वामनराव पै

*पंढरीला पहायचे कसे हे जे शिकवितात ते खरे सदगुरु...*

संत सांगतात,
*काया ही पंढरी। आत्मा हा विठ्ठल।*
*नांदतो केवळ। पांडुरंग।।*

*देह ही पंढरी। प्रेम पुंडलिक।*
स्वभाव सन्मुख। चंद्रभागा।
विवेकाची वीट। *आत्मा पंढरीराव।।*

शरीररुपी पंढरीत, प्रेम हे पुंडलिक असून स्वभावरुपी वाहणा-या चंद्रभागेत विवेकाच्या विटेवर आत्मरुपी विठ्ठल उभा आहे.

*अनंत रुपे अनंत वेषे। देखिले त्याशी।*
बापरखुमा देवीवरु। खुण बाणली ऐशी।।

म्हणजेच घरात व विश्वात देहरुपाने असणारी प्रत्येक व्यक्ती, वस्तू, प्राणीमात्र इ. सर्वांच्या रुपाने हा विठ्ठल प्रगट आहे.

म्हणूनच *सदगुरु श्री वामनराव पै* सांगतात,
*परमेश्वर*
*विश्व रुपाने समोर,*
*शरीर रुपाने जवळ,*
*सच्चिदानंद स्वरुपात हृदयात* आहे.

देवाला पहाण्याची वारी करता करता म्हणजेच देवाला पहाता पहाता पाहणं दूर सरतं व पाहणारा विठ्ठलच प्रगट होऊन आपणच देव होतो.

*देव पहाया गेलो। तेथे देवची होऊन ठेलो।।*

*तुका म्हणे धन्य झालो। आजि विठ्ठला भेटलो।।*

म्हणूनच संत म्हणतात,
*होय होय वारकरी। पाहे पाहे रे पंढरी।।*

🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂

🙏🏾